My Baby
คำนวนวันคลอด และ ทำนายเพศ
วันเกิดของแม่ ศุกร์ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๙
วันที่ประจำเดือน
มาครั้งสุดท้าย อาทิตย์ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๕
วันที่ปฏิสนธิ อาทิตย์ ๑๓ มกราคม ๒๕๕๖
อายุแม่ ณ วันปฏิสนธิ 37 ปี
ครบกำหนด ไตรมาสแรก
(12 สัปดาห์) อาทิตย์ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๖
ครบกำหนด ไตรมาสสอง
(27 สัปดาห์) อาทิตย์ ๗ กรกฏาคม ๒๕๕๖
วันเกิดของลูก
(โดยประมาณ 40 สัปดาห์) อาทิตย์ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๖
อายุครรภ์แม่ ณ ปัจจุบัน 17 สัปดาห์ (เมื่อ 23/04/56)
26/03/56
จริงๆแล้วพ่อกับแม่ก็รู้ตัวมาได้เดือนกว่าแล้วเมื่อลูกอายุครรภ์ได้ 2 เดือนวันนี้วันที่พ่อเขียนบันทึกลูกอายุได้12 สัปดาห์ และ 2 วัน พ่อกับแม่รอวันที่ลูกจะลืมตาดูโลกอย่างใจจดใจจ่อ รออยู๋นะลูก
30/03/56
วันนี้ช่วงบ่ายๆหมอนัดฟังผลตรวจเลือดของพ่อและอุลตร้าซาวด์ผลปรากฏว่าผลเลือดของพ่อผ่านไม่มีพาหะพารัสซีเมีย และทำการอุลตร้าซาวด์ดูลูกด้วยเห็นตัวลูกดิ้นไปมาดุกดิก เด็กอะไรเพิ่งได้ 14 สัปดาห์ตัวยาวตั้ง 7.74 เซนต์แหน่.........
ตามรูปเครื่องอุลตราซาวด์คำนวณวันครบกำหนดคลอดวันที่ 28/09/56 ตื่นเต้นดีนะ....คุณหมอบอกว่าสภาพร่างกายลูกพ่อครบสมบูรณ์ นัดครั้งต่อไปวันที่ 27/04/56 อย่าลืมนะเตือนแม่ด้วย..
04/04/56
วันนี้ช่วงเวลาตี 3 03.00 โดยประมาณพ่อกัลบแม่ ลุงต้อม ปาฟ้า(กับน้อง...ชื่ออะไรเดี๋ยว่ากันเพราะยังไม่คลอด) ลุงเหมียว ป้าเฟื้อง และพี่เฟิส ได้เดินทางพาหนูไปสักการะรอพระพุทธบาทที่วัดเขาคฤชกูฏ จันทรบุรี แม่หนูเก่งมากเลยทีแรกนึกว่าจะเดินไม่ไหวซะแล้วแต่แม่แข็งแรงมากพาหนูซึ่งอยู่ในท้องเดินขึ้นเขาพ่อยังเหนื่อยเลยแต่แม่เหนื่อยยิ่งกว่า แต่แม่สู้..อากาศข้างบนเย็นสบายดีมากเลยเดี๋ยวหากหนูโตแล้วพ่อกับแม่จะพาไปสักการะนะ
27/04/56
วันนี้คุณหมอนัดแม่ไปตรวจ คุณหมอเอาเครื่องฟังเสียงหัวใจหนูจิ้มที่ท้องแม่ได้ยินเสียงหัวใจหนูเต้นไวมาก 140 ครั้ง/นาที พ่อกับแม่ก็ตื่เต้นและดีใจมากที่ได้ยินเสียงหัวใจเต้น
พ่อก็ได้สอบถามและพูดคุยกับคุณหมอหลายเรื่องมีอยู่เรื่องนึงที่คุยกันคือคุณหมอเขาจะให้แม่เจาะน้ำคร่ำเผื่อตรวจดาวซินโครมมีอยู่ประโยคนึงที่พ่อถามคุณหมอว่าถ้าหากเจอว่าเปนแล้วจะทำยังไงต่อไป คุณหมอตอบว่า "ต้องยุติการตั้งครรภ์" อึ้งสิพ่อกับแม่ก็คุยกันนะหนูอายุครรภ์ได้ 4 เดือนแล้วหนูมีตัวตนเป็นคนแล้วจะให้พ่อยอมให้หมอเอาหนูออกได้ยังไง ถึงลูกคลอดออกมาจะเป็นยังไงพ่อกับแม่ก็จะเลี้ยงดูหนูให้ดีที่สุดและจะคอยสั่งสอนให้หนูเป็นคนดี
26/05/56
จริงๆแล้ววันนี้หมอไม่ได้นัดเพราะเมื่อวันที่ 4/05/56 ที่หมอนัดเจาะน้ำคล่ำแต่พ่อกับแม่ได้คุยกันแล้วไม่ไปเจาะตามที่หมอนัดเลยไม่มีวันนัดครั้งต่อไปพ่อเห็นว่าหมอเขาจะนัดช่วงปลายเดือนเลยไปหาหมอวันนี้
วันนีหมอเอาเครื่องฟังเสียงหัวใจหนูมาจ่อที่ท้องของแม่และคุณหมอบอกว่าเด็กโตตามเกณฑ์และหวใจเตนปกตินะ...และแม่โดนีกยากันบาดทะยัก 1 เข็ม กลับมาบ้านแม่บ่นปวดแขนใหญ่เลย
พ่อถามคุณหมอว่า วันนีต้องอัลตร้าซาว์ไหมเขาบอกว่ายังดีกว่าเพราะคาดว่าน่าะยังเห็นไม่ชัดเจนพ่อเลยอดรู้เลยว่าลูกเป็นจู๋หรือจิ๋ม...(ไม่เป็นไรจะเป็นชายหรือหญิงก่อลูกพ่อนั่นแหล่ะรักและรอคอยวันที่จะมาถึงนะ...)
31/05/56
วันที่ 29 ตอนกลางคืนแม่ไม่สบายเป็นไข้ตัวร้อนจ๋เล ร้อนมาก ตื่นมากลางดึกตี 1 กว่าๆ พ่อหายามาให้กิน เช้ามาก็ยังไปทำงานได้
วนที่ 30 แม่ก็ยังเป็นไข้ตัวร้อนยังไม่หายตอนเย็นพ่อเลยพาไปหาหมอที่ รพ.กรุงเทพระยอง หมอก่อตรวจร่างกายไม่พบไวรัส หรือโรคไดๆ แต่หมอสันิฐานว่าถาหากเป็นไวรัสหนะเชื่อจะฝักตัว สามวันถึงจะรู้ว่าเป็นอะไรหมอเลยให้ยาไทลิ นอลและยาฆ่าชื่อมาให้กิน
วันที่ 31 แม่ก็ยังมีไข้อยู่ตัวร้อนเหมือนเดิมวันี้แม่เลลางาน 1 วัน ตอนนี้ยังไม่รู็แน่ชัดเลยว่าเป็นอะไร พ่อก่อเป็นห่วงและกังวลมากว่าหนูจะเปนอะไรหรือเปล่า กลัวว่าแม่จะเป้นอะไรหรือเปล่า ต่างๆนาๆ เฮ้อ...ขออย่าให้เป็นอะไรทั้งสองคนนะ...
08/06/2556
สันนี้เป็นอีกวันนึงที่แม่อ้วนไม่ค่อยสบายใจนักเนื่องจากหนูไม่ค่อยดิ้นเลยแม่อ้วนเลยให้พ่อไปส่งหาหมอที่โรงพยาบาลคุณหมเขาตรวจและบอกวาไม่เป็นไรนะปกติดี ดิ้นปกติดี ไม่มีอะไรน่าห่วง พ่อกับแม่ก็โล่งใจหน่อย คุณหมอเขาเลยทำการอัลตร้าซาวด์ดูหน้าตาหนูว่าเป้นไงบ้าง หมอส่องดูตัวอ้วนใช้ได้ตามเกณฑ์ และส่องดูพบว่าหนูมีจู่แปลว่าหนูเป็นผู้ชาย สมใจแม่อ้วนเขาหล่ะอยากได้ลูกชาย หลังจากที่ไปหาหมอกลับมาบ้านแม่บอกหนูดิ้นดี คลายความกังวลใจได้มากเลย
ตกลงลูกพ่อเป็นผู้ชายนะ และเมื่อรู้ว่าเป็นชาย แม่อ้วนเลยหาชื่อเล่นให้หนูมี นะโม น้ำมนต์ เกล้า เอ้เอาชื่อไหนดีนะ เรื่องชื่อเล่นยังไม่สรุปะ
30/06/2556
วันนี้เป็นอีกันหน่งที่คุณหมอนัดคุณแม่ไปตรวจครรภ์ประจำเดือน วันนี้คุณหมอฉีดยาให้คุณแม่ 1 เข็ม.....
และเรื่องชื่อพ่อกับแม่ลงความเห็นกันแล้วว่าตั้งชื่อให้เจ้าว่า
ชื่อจริง ชื่อ ศศิพัชร์ สินศิวพร
ชื่อเล่น น้ำมนต์
27/07/2556
คุณหมอนัดแม่อ้วนวันที่ 21/07/56 แต่ไม่ได้ไป กลับตราด วันนี้คุณหมอตรวจฉี่แม่อ้วน ผ่าน ไม่มีสิ่งผิดปกติและฟังสียงหัวใจหนูเต้นไวเชียว แต่แกตินะ...พ่อกัแม่เตรียมซื้อเื้อผ้ารอหนูแล้วนะเจอกันลูกอีกไม่นานปลายเดือนกันยานี่เอง
18/09/2556
และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันนี้ 18 กันยายน 56 แม่อ้วนบ่นปวดท้อง (แต่ไม่ได้ปวดท้องคลอดนะ) เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาลกรุงเทพระยอง รออยู่นานมาก... เที่ยงวันแล้วยังไม่มีพยาบาลมาตามเข้าไปตรวจ....ไม่พอยังโดนแซงคิวอีก แม่อ้วนคิวที่ 14 แต่เขาเรียก 15 ไปแล้ว่อเลไปถามพยาบาล...เขาเลยตรวจสอบให้... อ่อค่ะๆๆ เดี๋ยวเชิญไปที่ห้องคลอดนะคะ...อ้าวยังไงเนี่ย...จากนั้นก็ไปที่ห้องคลอด ห้ามไม่ให้พ่อเข้าอีก พยาบาลพาแม่อ้วนเข้าไปคนเดียว สักครึ่งชั่วโมงได้พยาบาลออกมาตาม "คุณพ่อเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่ได้นะคะ..." ระหว่างทางพยาบาลก็บอกด้วยว่า วันนี้หมอนัดผ่าคลอด 4 โมงเย้นค่ะ...หะ....อะไรนะ ถึงเวลาแล้วเหรอ....
ตื่นเต้นไหม พ่อตื่นเต้นนะเหมือนตัวเองจะโดยผ่าท้องคลอดซะเองอย่างงัน...เวลา 4 โมงล่วงมาถึงทุกอย่างพร้อมห้องผ่าตัดเตรียมการพร้อม...คุณพ่อจะเข้าห้องผ่าตัดด้วยไหมคะ.... เข้าครับ (เขาไปเป็นกำลังใจแม่อ้วนซะหน่อย) หมอเริ่มลงมือ....สาระวนกับตัวแม่อ้วน แต่พ่อไม่เห้นด้วยหรอกเพราะเขามีผ้ากั้นบังไว้อยู่... สักพักหมอก็อุ้มเจ้าตัวน้อย...น้ำมนต์น้อยได้เวลาออกมาสู้โลกกว้างแล้วจากที่นอนขดตัวงออยู่ในท้องแม่อ้วนซะนานเลย...
เมื่อน้ำมนต์น้อยคลอออกมาแล้วก็ต้องนอนโรงพยาบาล 3 คืนแหน่ะ...
กลับมาอยู่บ้านเราแล้ว